Realiseer jij je wel dat je onbewust iets destructiefs aan het doen bent?

Kom maar, kom maar hier…dan los ik het wel voor je op!

Wij zijn echte regelaars, moederkloeken van het team, verzorgers, het geweten en een spiegel voor menig collega. Heerlijk vinden we deze rol. Bijna automatisch zijn we allemaal “verbinder” binnen teams. Dit is deels inherent aan onze rol als ondersteuner: we zijn echt helpers. Als een ander bij ons aanklopt, kan je ervan op aan dat we het gaan oplossen. En ja, we weten heus wel dat daar op momenten ook wel eens misbruik van wordt gemaakt. Dat we soms iets doorschieten in het hulp bieden. Maar ach, wat geeft het, het voelt toch goed?

Realiseer jij je wel dat je onbewust iets destructiefs aan het doen bent?

Au…deze vraag kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd tijdens een intensief coaching traject met mijn team. Dit deed me echt pijn. Het duurde even totdat ik besefte dat de coach hierin gelijk had.

Ik wil jou hier graag ook eens over na laten denken: want, hoe zie jij jouw rol precies wanneer iemand bij jou komt met een probleem? Heb je hier al wel eens bewust bij stil gestaan? Ben jij ook wel eens de deur uitgelopen met het idee: huh, nu zit die aap ineens op mijn schouder? Of voel je de dat je teveel energie hebt weggegeven en daarmee ruimte hebt gegeven aan de negatieve lading van de ander in jouw lijf? Dat was niet de bedoeling!

Hoe goed jouw intenties ook zijn, dit is niet de beste oplossing zowel voor jou als de ander. Besef hoeveel meer impact je kan maken wanneer je veel bewuster jouw rol gaat pakken. Hoeveel meer mensen jij kunt helpen & sterken, wanneer jij deze taak op een andere manier invult?

Ik heb hier zelf heel lang mee geworsteld. Anderen helpen voelde als mijn lotsbestemming. Hoe kon ik daar nu iets verkeerd aan doen? Maar het gaat om de manier waarop. Wanneer jij deze taak ook als jouw grootste toegevoegde waarde ziet, ben je het aan jezelf verplicht, je bewust te worden van hoe je deze rol inkleedt.

Tijdens het coaching traject kreeg ik de deksel flink op mijn neus. Ik snapte er niets van: ik was toch altijd aardig? Ik stond toch voor iedereen klaar? Ik was hét aanspreekpunt voor problemen, zakelijk of privé en hielp iedereen. Hoe kan je daar nu iets verkeerd mee doen?

Dank aan de coaches voor het openen van mijn ogen!

Wat kan er fout zijn aan het oplossen van problemen?

Voor de ander

1. Je ontneemt de ander de kans om het zelf op te lossen. Je vernaggelt een leerproces door er zelf in te springen. Life is no picknick, zeggen de Amerikanen zo mooi, en zo is het ook! Het leven zit vol mooie dingen maar het is ook zeker dat je te maken krijgt met struggles en onzekerheden. Dat geldt voor iedereen, geen uitzonderingen. Maar het is de bedoeling dat je hiervan leert, dat het je uiteindelijk sterker maakt, dat jouw zelf oplossend vermogen groeit, dat je zelfstandiger wordt en zelf vertrouwen groeit.
2. Wanneer jij zoveel energie geeft aan 1, 2 (of misschien lukt het je om 3) personen te helpen, houd je minder over voor anderen. Is het wel in balans? De rekensom is simpel, je kunt er letterlijk minder “zijn” voor een ander.

Voor jezelf

1. Je kan letterlijk teveel weggeven van jouw energie en positiviteit waardoor je ruimte geeft aan negatieve energie van anderen.
2. Door het overnemen van een probleem groeit jouw to do list, bouwt stress zich op & kan jij er ook nog eens op aangesproken worden wanneer je jouw werk niet op tijd af hebt of niet de gewenste kwaliteit levert.
3. Je kunt veel minder mensen helpen, dan je eigenlijk zou willen. Wat resulteert in het onrustige, nare gevoel dat je alles nét niet goed genoeg doet.

Maar wat is dan de juiste manier?

De coaches hebben mij een techniek aangeleerd waardoor ik veel meer collega’s op een betere manier kon helpen. Ik leerde een adviesrol te pakken bij het aanhoren van problemen van mijn collega’s en ruimte te creëren waardoor ik mee kon denken in een oplossingsrichting. Hierdoor blijft het probleem van de ander, behoud ik mijn energie, ben ik beter in balans, draag ik echt bij aan een oplossing maar voelt dit niet zwaar. Ik heb namelijk niet ineens 10 extra apen op mijn schouder.

Dit inzicht heeft mij veel gebracht. In het begin was ik bang voor de reactie van mijn collega’s, hoe zouden zij dit opnemen? Wat als ik ineens niet meer alles voor ze ga oplossen? Daarvoor komen ze toch bij mij? Maar wat blijkt? Nee, dat is het écht niet! Collega’s hebben een luisterend oor nodig, vragen jouw advies, maar niet om hun probleem over te nemen. Dat zit veel meer in ons hoofd, dat is niet de verwachting waarmee ze bij jou aankloppen.

En als er dan toch wel zo’n droeftoeter tussen zit die denkt, ha, ik ga deze aap eens lekker op jouw schouder neerzetten. Dan weet je nu wel beter! Heerlijk om te kunnen zeggen dat je hem niet de kans wil ontnemen om zijn eigen problemen op te lossen….

Ben jij ook klaar voor de volgende stap in jouw carrière? Wil jij meer verdieping geven aan jouw rol als management ondersteuner? Laat mij jou daarbij helpen…dat kan d.m.v. 1 op 1 coaching, deel te nemen aan een training zakelijk tekenen of door je in te schrijven voor het traject My turn now