De grootste valkuil voor managementassistenten
Ongemerkt maak jij jezelf onzichtbaar, minder belangrijk, de minste prioriteit in het team…want, hoe vaak verschuif jij niet jouw eigen bila met jouw manager? Onder het mom; dat andere overleg móet echt in de agenda… En dan voel je je alsnog schuldig over de tijd die je nodig hebt van jouw leidinggevende. En hoe vaak gebeurt het niet dat je complimenten over jouw prestaties verlegen weg wuift? Hoe vaak bijt je niet op je tong om de lieve vrede te bewaren en hou je jouw mening voor je? Hoe vaak maak jij achteraf excuses voor het gedrag van een ander of probeer je dit op een rustig moment toe te lichten zodat hij/zij snapt waar dit vandaan kwam?
Jouw belangrijkste werk vindt plaats in de schaduw
Je doet dit niet expres, je doet dit vanuit jouw dienende rol. Dat is heel mooi en bescheiden, maar stel je jezelf eens de vraag: in hoeverre dien ik mijzelf met dit gedrag? Met deze manier van in de luwte je werk doen? Ja, het voelt misschien comfortabel, en ja, er zullen heus wel mensen zijn die écht wel doorhebben wat jij allemaal doet en kan. Maar realiseer je, dat dit vak, deze bijzondere rol, momenteel enorm onder druk staat.
Denk niet, dat zal zo’n vaart niet lopen, want de trend van verschraling van de management ondersteuning gaat in een enorm tempo. Je ziet dat 1 op 1 ondersteuning steeds meer verdwijnt, dat er meer secretaressepools ontstaan, er gebruik gemaakt wordt van (externe) virtual assistants en dat we meer en meer worden ingezet als project assistent. Naast het feit dat we toch al met een slecht imago te kampen hebben en er veelal wordt gedacht dat door digitalisatie ons werk eenvoudig overgenomen kan worden.
En dáár gaat het mis, onze toegevoegde waarde zit ‘em niet in het maken van afspraken, organiseren van meetings of het doen van bestellingen. Het zit ‘em in alles wat nu onzichtbaar is: de manier waarop jij voor verbinding zorgt, jouw gevoel voor politiek binnen de organisatie, jouw antenne voor gevoeligheden of naderende problemen, jouw zachte sturing, jouw inzicht, jouw vermogen om patronen te herkennen, jouw visie, jouw doorvertaling van alle informatie van directieniveau tot aan de werkvloer. Kortom: jouw informeel leiderschap!
Dit zeg ik niet om je bang te maken, of om zwartgallig te doen, maar dit zeg ik vanuit liefde. Vanuit liefde voor het vak, en vanuit liefde voor al mijn mede management ondersteuner helden & heldinnen. Ik weet precies wat jij waard bent, dat jij over bijzondere talenten beschikt, dat jij singlehanded zorgt voor verbinding in het team, dat jij enorme fouten voorkomt, dat jij ervoor zorgt dat we vooruit gaan met z’n allen. Maar als jij dezelfde liefde voor dit vak voelt als ik, als jij ziet welke toegevoegde waarde we bieden aan organisaties, dan is het tijd om in actie te komen.
Het is tijd om meer zichtbaar te worden. Om credits te krijgen (en op de juiste manier in ontvangst te nemen!) voor het werk dat wij verrichten. Dat we laten zien waar onze échte toegevoegde waarde zit!
Ik ben klaar met alle bestaande opleidingen waarin we nog steeds klein gehouden worden. Er wordt te vaak nog gedaan alsof we een soort stille muisjes zijn, die niet assertief durven te zijn, geen “nee” kunnen zeggen en continue gebukt gaan onder ons perfectionisme. Ja, natuurlijk kan je last hebben van dit soort gedrag op momenten, maar dat is niet wat jou bepaalt: jij bent zoveel meer dan dit, jij kan zoveel meer. We moeten een andere richting voor onszelf kiezen. Bewustwording van onze taak en onze rol, en hier vol voor gaan. Zodat ons belangrijke werk voorgezet kan worden.
Ik heb voor mijzelf d.m.v. zakelijk tekenen een manier gevonden om heel eenvoudig een shift te maken in mijn rol, waardoor ik steeds zichtbaarder ben geworden en mijn rol als verbinder en facilitator hebben kunnen nemen, en echt “ownen”. Niet op een manier van: kijk mij nou eens! Maar op een hele natuurlijke, zachte wijze die bij mij past, zonder gepush, zonder overdrijven en gedoe. Dit heeft voor mij zoveel in gang gezet. Dit gun ik jou ook!
En of je dit nu gaat bereiken d.m.v. zakelijk tekenen, of dat je op een andere manier echt gaat werken aan jouw zichtbaarheid en jouw zichtbare resultaten: het maakt mij niet uit. Maar doe iets, kom in actie. Als je van dit vak houdt: ga staan voor jouw rol, vind een manier om comfortabel in de spotlight te gaan staan, jouw informeel leiderschap te tonen. Maak gebruik van al je talent, hou niets achter, maar ga er vol voor….
Let’s do this!!
Als je voelt dat ik je hierbij kan helpen, bel of mail me gerust.
https://fijnomhiertezijn.nl/activiteiten-voor-management-ondersteuners/
11 reacties. Reactie plaatsen
Heel herkenbaar en een proces wat ik nu midden inzit door een (tijdelijke) directiewijzig. Zou graag met je willen sparren.
Pff echt herkenbaar dat werkzaam zijn in onzichtbaarheid.
Merken dat je ideeën worden opgepakt en geïmplementeerd zonder dat je daarin genoemd of betrokken wordt.. dat frustreert me steeds meer.
Geen energie hebben om voor mezelf op te komen of woorden te vinden om deze dingen te “ownen”
Voornamelijk door tijdgebrek en “waan van de dag” en… inderdaad! Niet teveel tijd van je leiding gevende in beslag te nemen!
Volgens mij zegt dit ook genoeg over mijn zelfbeeld… sh#..
Hè Martine, weet je…er is dus goed en slecht nieuws: het goede nieuws is dat jij dus veel in je mars hebt. Je hebt goede ideeën die je uitspreekt en die daadwerkelijk geïmplementeerd worden. Jouw bijdragen en ideeën zijn dus al enorm waardevol! Dat mag jou sterken in het vertrouwen op jouw eigen kunnen, probeer dit ook te zien als compliment en als aanmoediging om op dit niveau mee te blijven denken en jouw ideeën te blijven delen. Het slechte nieuws, nou ja “slecht”…er is dus nog winst te behalen met de credits krijgen voor jouw inbreng, jouw effort. Probeer je frustraties los te laten in dit proces, zie het als een leer moment, waarbij je je gesterkt mag voelen over de kwaliteit van jouw inbreng.
Wat als je de volgende keer zou zeggen: ik ben erg enthousiast over project x, en heb wellicht een goed idee m.b.t. “……” of ik zie exact waar jullie vastlopen, maar voordat ik mijn idee met jullie deel, wil ik uitspreken dat ik graag actief betrokken wil worden bij dit project. Het geeft me energie, het voelt goed om deel uit te maken van het team en aangezien mijn vorige ideeën ook direct zijn opgepakt en geïmplementeerd denk ik dat ik een waardevolle bijdrage kan leveren.
Wat denk je dat er dan gaat gebeuren? Ja, het voelt misschien eng om zoiets te zeggen, of misschien past het niet direct bij je…gewoon instuderen, leer het uit je hoofd, fake it ’till you make it en gaan DOEN! Want dit gaat ervoor zorgen dat jij taken naar je toetrekt waar jij energie van krijgt, en dat jij de credits krijgt die je verdient.
Wanneer je geïrriteerd en gefrustreerd rondloopt straal je de verkeerde energie uit, is het minder leuk/ fijn om met je samen te werken en gaat het een kant op die je niet wilt. Maak het vooral niet te groot en laat de frustratie niet groeien. Blijf dit soort dingen vanuit positiviteit bekijken, je bent echt al goed bezig. Het is alleen nog zaak om “jouw buit” binnen te halen. Komt heus goed!! En bel, app of mail gerust als je eens een keer wilt sparren of je hart wilt luchten…
Wow Danielle.. je zit echt “on point” met je antwoord. Ik knoop je tips in mijn oren. Bedankt voor je aandacht.
Misschien wil ik idd weleens met je sparren.
Heel graag gedaan! En neem gerust contact op, soms heb je gewoon even een frisse blik nodig…
Jeetje, zo herkenbaar en fijn om deze bevestiging nu te krijgen dat ik niet de enige ben.
Dag Margot, we zijn met een heel leger gelukkig :-). Maar we het is echt aan onszelf om stappen te gaan zetten, veel meer laten zien van welke resultaten we bereiken, over welke talenten we beschikken en waar we in uitblinken. Niet om op te scheppen, of jezelf te verkopen, maar meer om de ander te helpen, vanuit zelfvertrouwen en bescheidenheid te laten weten/ zien en ervaren wat ze aan je hebben, waar ze bij jou voor aan kunnen kloppen.
Mooi geschreven en heel herkenbaar. Zelf heb ik de stap gezet naar het VA-schap om een aantal van bovenstaande redenen, ik vond het steeds lastiger om mijn ‘licht’ te vinden.
Dag Veerle, dank voor jouw reactie. Ik kan het helemaal snappen…het is inderdaad niet altijd makkelijk of eenvoudig. In sommige organisaties staat men er nauwelijks voor open dat je veel meer in je mars hebt dan alleen het organisatorische deel van jouw werkzaamheden. Doodzonde….
Hoe ervaar je dat nu, nu je VA bent?
Inderdaad herkenbaar. Ik zie echter wel een foutje in de tekst: “‘En hoe vaak gebeurd het niet dat je complimenten over jouw prestaties verlegen weg wuift?”
Gebeurd moet natuurlijk met een ’t’.
He Monique,
Dank je wel voor jouw oplettendheid! Ik merk dat wanneer ik volledig op mijn gevoel en passie dingen uit zit te tikken dat mijn correct Nederlands er wel eens een beetje bij in schiet :-)… Ik ga zo direct aanpassen